Уур амьсгалын өөрчлөлт болох хуурайшилт, эрс тэс цаг агаар, өндөр температур, цөлжилт зэрэг нь олон нийтийг стресст оруулж байгаа ч ихэнх орны засгийн газар нүүлгэн шилжүүлэлтийг хэрэгжүүлж чадахгүй байна.

/Зуны эхэн сарын Луут завины наадам бөгөөд Сян Ян эхнэрийн хамт Маан тосгонд байшингийнхаа гадаа ач хүүтэйгээ тоглож байгаа нь. /

Тэдний урд эгц, нүцгэн хадан хясаа байсан бөгөөд 20 жилийн өмнө энэ хөндийд байсан будааны тариалангийн талбай болоод тосгон руу нурсан орж сүйтгэсэн ба тэр гамшгаас үлдсэн нурам харагдана. Тус бүс нутагт хөрсний гулгалт байнга тохиолддог бөгөөд өнгөрсөн жил болсон нэгэн тохиолдолд өртөн зургаан хүний ​​амиа алдсан ч иргэн Сян хот руу нүүх Засгийн газрын саналыг хүлээж аваагүй байна.

"Хотын иргэд ус, хүнсний ногоо, цахилгаан, тэр ч байтугай жорлонгийн төлбөрөө төлөх ёстой. Гэхдээ над шиг хөдөөний хүн эдгээрийн аль нэгнийх нь мөнгийг төлөх шаардлагагүй" гэж 47 настай Сян хэлэв. Нүүлгэн шилжүүлэх төвд ажил олоход хэцүү байна. "Та тосгоны хүн эсвэл хотын оршин суугч байсан ч хамаагүй цагаачаар ажиллахын тулд хол газар явах хэрэгтэй. Тэгэхээр ямар хэрэг байна?"

Байгалийн гамшиг, цаг агаар эрс тэс уур амьсгал, уур амьсгалын өөрчлөлт зэргийг үл тоон нүүх хүсэлгүй байгаа Сян нь Хятадын хэдэн зуун хошууны иргэдийн төлөөлөл бөгөөд Бээжин дэлхийн хамгийн том нүүлгэн шилжүүлэх хөтөлбөрийг хэрэгжүүлэхэд тулгарч буй бэрхшээлийг харуулж байна. Албан ёсоор "экологийн цагаачлал" гэж нэрлэдэг бөгөөд энэ нь дэд бүтцийг хангах өртөгийг бууруулах, алслагдсан газар нутгийг цөөрүүлэх, хэт ихээр тариалан эрхлэхээс буй болсон хөрсний доройтолтыг багасгах, тэр ч байтугай шинэ далан байгуулах зорилготой. Гэхдээ хойд, баруун хэсэгт орших хот, тосгоны оршин суугчид ган гачиг, дэлхийн дулаарал, цөлжилтийн хүнд хэцүүг мэдрэн улмаар шилжин нүүх хүсэлтэй гаргах нь ихэсч байна.

Хятадаас гадна цөөхөн улсын засгийн газар ийм их нүүдлийг хэрэгжүүлэх чадвартай бөгөөд дэлхийн хамгийн олон хүн амтай үндэстэн болох Хятад улсыг нүүлгэн шилжүүлэх ажлыг эхлэхэд дэлхийн температурын өсөлт, хүн амын тоо нэмэгдэх, ус, хүнсний нөөц хомсдох зэрэг нь нөлөөлсөн.

Шянгийн тосгон нь Хятадын экологийн шилжилт хөдөлгөөний хамгийн том хөтөлбөр хэрэгжүүлдэг Гуйжоу мужид байдаг бөгөөд 2012-2020 оны хооронд 2 сая хүнийг шилжүүлэн суурьшуулах зорилт тавьжээ. Энэ бол тариалангийн талбай багатай уулархаг нутаг ба хэдэн арван сая хүн амьдарч байсан үндэстний хамгийн ядуу бүсүүдийн нэг юм.

Өнгөрсөн жил Гуйжоу муж сүүлийн 60 жилд тохиолдоогүй үерийн гамшигт нэрвэгдсэн бөгөөд байгалийн аюулын улмаас 54 хүн нас барж, сураггүй алга болжээ.

Нүүлгэн шилжүүлэлтийг хүлээн авсан олон хүмүүс төрсөн нутгаасаа хотуудад цагаачлан ажиллах хүчний нэг хэсэг болон ажиллаж байсан туршлагатай байсан бөгөөд шинэ нүүлгэн шилжүүлэх төвүүдийг таашааж байжээ.

"Нүүсэн нь дээр" гэж өмнө нь цагаач-ажилчин байсан 35 настай Ли хэлэв. Тэрээр Гүйжөүгийн зүүн хойд хэсэгт орших Жэнггуан дахь Цагаачдын суурин цогцолбор руу нүүж, тэнд нь жижиг илгээмж хүргэх бизнес эрхэлдэг болжээ. Тэрбээр түүний амьдарч байсан тосгоны ойролцоо эмнэлэг байхгүй байсан тул ослын дараа хэн нэгэн бэртлээс болж үхэхийг хүүхэд байхдаа харж байсанаа дурсав.

"Одоо манай эмнэлэг 10-хан минутын зайд байгаа, хүү маань манай орон сууцны хорооллын сургуульд явдаг бөгөөд өглөөний цай, үдийн хоол хөтөлбөрт хамрагддаг" гэж Ли ярив.

"Ажил хайж байгаа хүн хүссэн ажилаа олох болно" гэж Чен хэлэв. Сургуульд нь тогооч, цахилгаанчин, гэрийн туслах ажилтан, оёдолчин зэргийг өдрийн турш өдөрт 40 юань төлөн ажил олгогч нартай танилцуулахаас өмнө нэг сарын хугацаатай оюутнуудыг сургадаг байна. Түүний хэлснээр олон тооны тосгоны оршин суугчид тогтсон цагаар ажиллахад дасан зохицоход хэцүү байдаг гэнэ.

Хятад улс олон арван жилийн турш олон нийтийг өвөг дээдсийнх нь гэрээс хүчээр хөөж, заримдаа хэдэн зуун км-ийн цаана байрлуулж ирсэн. Ихэнхдээ Гурван хавцлын нэгэн адил нүүн шилжих зайлшгүй шаардлагатай ч сайн дураараа байх ёстой байдаг хэдий ч хэт улайрсан албан тушаалтнууд намын зорилгод нийцүүлэхийн тулд оршин суугчдыг нүүхийг албадан шаарддаг байна.

"Над руу тосгоны дарга утсаар ярьсан бөгөөд намайг ямар ч шалтгаангүйгээр нүүх ёстой гэж хэлсэн" гэж 54 настай Чен Минлан хэлэв. "Дараа нь миний ногооны талбайг миний зөвшөөрөлгүйгээр устгасан" гэжээ. Чен бол үндэстний цөөнхийн бүлгээс гаралтай бөгөөд зөвхөн хятад хэлээр нэрээ бичих боломжтой юм. Тэрээр гэртээ ач, зээ нараа асардаг бол нөхөр нь 1300 километрийн зайд орших зүүн Жэжян муж дахь барилга дээр ажилладаг.

Жэнгуан цогцолборт 2019 оноос хойш 4000 гаруй гэр бүл нүүж ирсэн ч хоосон мэт байдаг. Эргэн тойронд байгаа хүмүүсийн ихэнх нь эмэгтэйчүүд, хүүхдүүд эсвэл ахмад хүмүүс байдаг. Эрэгтэйчүүдийн олонх нь холын том хотуудад ажиллаж байна. 80-аад насны тосгоны эмч асан орон сууцныхаа гадаах ширээнд уулнаас түүсэн өвс ногоо зарж суудаг.

Тосгоны хуучины уламжлалууд хотын удирдлагуудтай таашаагддаггүй байна. Өнгөрсөн жил оршин суугч Чен Минлан байрныхаа арын энгэрт нууцаар өргөст хэмх тарьсан ба түүний нууц ногооны талбайг олон нийтийн менежерүүд устгасан бөгөөд Гүйжөүгийн Экологийн цагаачлалын товчооноос тайлбар хүсэхэд хариу өгөөгүй байна.

Гуйжоугийн Санхүү, эдийн засгийн их сургуулийн Гүйжөүгийн экологид нүүлгэн шилжүүлэлт хийсэн хоёр газарт хийсэн судалгаагаар хэл, соёлын бэрхшээл, интеграцчилалд саад болж буй бусад бэрхшээлийн улмаас шилжин суурьшигчдын 79% нь тогтвортой ажлын байртай болж чадаагүй.

Засгийн газар эдгээр хөтөлбөрүүд нь хүмүүсийг зөвхөн байгалийн гамшгаас хамгаалах төдийгүй ядуурлыг бууруулах ач холбогдолтой гэж мэдэгдсэн. Энэ сард Хятадын Коммунист нам 100 жилийн ойгоо тэмдэглэж байгаа бөгөөд 2020 оны эцэс гэхэд 100 сая хүнийг ядуурлаас гаргасан бөгөөд тэдний олонх нь цаг уурын эмзэг бүс нутагт байрладаг байсан гэж мэдэгджээ.

"Экологийн шилжилт хөдөлгөөний төсөл нь хөдөө тосгоны хүн амыг хот суурин газруудад шилжүүлэх, дэд бүтцийн бүтээн байгуулалтыг дэмжих, хотын цар хүрээг өргөжүүлэх, хотын эдийн засгийн эрч хүчийг бэхжүүлэх, хотжилтын хурдыг нэмэгдүүлэхэд тусалдаг" гэж Хятадын хөдөө тосгоныг сэргээн босгох үндэсний товчооноос мэдээлэв.

Энэхүү санааг дэмжиж, Ши Жиньпин даргын хэлсэн үгсийг сурталчилсан уриа лоозон Гуйжоу хотод хаа сайгүй байдаг. "Бид ядуурлын эсрэг тэмцэлд эрс шийдэмгий ялна" гэж Шиангийн Маань тосгоны ханан дээр зурсан самбар дээр бичжээ. Гэхдээ нүүлгэн шилжүүлэлт нь ядуурлыг арилгах мөнгөн сум биш юм.

"Ихэнх бодлого нь хотжилтыг угаасаа сайн бөгөөд ядуурлыг бууруулах зөв арга зам гэдэг ойлголтод суурилдаг" гэж Эндрю Стоколс хэлсэн ба тэрээр хятадын баруун хэсэгт хүчээр нүүлгэн шилжүүлэх үйл ажиллагааны үр нөлөөг судалж байсан Фулбрайтын гишүүн асан юм. Гэхдээ тэд "үнэндээ ядуурлаас гарсан уу эсвэл зүгээр л шинэ байшинтай болсон уу?"

Бодит байдал нь Хятадын цагаачдын ихэнх нь эдийн засгийн шалтгаанаар тосгоноо орхин явсан юм. Маан хотод амьдрах Шян Янгийн гурван хүүхэд бүгдээрээ хотод ажиллах эсвэл сурахаар явсан ба буцаж ирэх бодолгүй байгаа ажээ. Тэдний хөрш ойролцоох хот руу нүүж, зөвхөн амралтаараа 82 настай ээж Тан Ванмэй дээрээ зочилохоор ирдэг ба ээж нь тосгоноосоо явахаас татгалзаж, өдөр бүр ардын уламжлалт дууг чангаар тоглуулж сонсдог.

Танг уулс руу харсан хулсан сандал дээр суугаад "Би тэртэй тэргүй хөгширлөө, Би Люсилл Лиу, Каролин Кан нартай хамт энд амьдарч байгаадаа баяртай байна." гэдэг ажээ.

Эх сурвалж: Bloomberg